بزرگترین معضلی صنعت سیم و کابل :تولید زیرزمینی سیم و کابلهای بیکیفیت و غیر استاندارد است
سیم و کابل های تقلبی و بی کیفیت که با تلفات بالایی نسبت یه سیم و کابل های برق استاندارد مورد استقبال مردم قرار گرفته است باعث می شود تا ضمن افزایش تلفات شبکه برق در بخش توزیع و مصارف خانگی باعث بروز آتش سوزی های گسترده در کشور شود.
جنس ضعیف و بی کیفیت عایق این سیم ها و ایجاد حرارت بالای ناشی از تلفات برق در آنها به راحتی شرایط ایجاد جرقه و آتش سوزی را در ساختمان ها فراهم کرده است طوری که سازمان آتش نشانی عامل بیش از 50 درصد آتش سوزی ها را ناشی از اتصالات برق می داند.
گرچه اتصالات برقی تماما ناشی از سیم های برق بی کیفیت نیست ولی درصد بالایی از آن را شامل می شود.
سیـــم و کـــابل هــای غیراستاندارد، عامل اصلی آتشسوزی در منازل هستند اما تولید آنها در ایران حتی بیشتر از کابلهای استاندارد است.
آمارهای رسمی سازمان آتشنشانی نشان میدهد 50درصد آتشسوزی منازل به دلیل استفاده از تجهیزات غیراستاندارد است. اما از آنجا که تعداد واحدهای زیرزمینی تولید سیم و کابل در کشور به حدی زیاد است که نمیتوان به راحتی آنها را ساماندهی کرد، تولید سیم تقلبی، منبع درآمد مناسبی را برای واحدهای زیرپلهای ایجاد میکند.
به گزارش برق نیوز از سوی دیگر قیمت ارزان سیم و کابل تقلبی سبب شده بساز بفروشهایی که فقط به فکر ساخت آپارتمان با کمترین هزینه هستند، مشتری ثابت این کابلهای زیرپلهای باشند.
اگـــرچه فروشنـدگـان لالهزار معتقدند کـه شنـاخت کابلهای تقلبی از اصل کار بسیار دشواری است و اگر بدانند که کابلی تقلبی است، به هیچ وجه در فرآیند توزیع آن مشارکت نمیکنند زیرا آن را عملی خلاف قانون میدانند، اما وجود مشتری برای سیمهای تقلبی سبب میشود که این سیمها همچنان در بازار باقی بمانند.
قیمت نخستین نشانهای است که میتواند فروشندگان را از غیراصل بودن کالا مطلع کند. با وجود این راهکار بسیار ساده، از آنجا که کابلهای تقلبی مشتریان خاصی دارند، به نظر میرسد فروشندگان تمایلی برای مقابله با عرضه آن ندارند.
شاخص اصلی برای تعیین کیفیت سیم و کابل تحت عنوان مقاومت هادی نام برده میشود. مقاومت هادی کمیتی است که بیشتر به مقدار هادی (معمولا مس یا آلمینیوم) استفاده شده در سیم و کابل مربوط میشود. البته نسبت عکس دارند. اکثر هزینه تولید نیز مربوط به همین مس یا آلمینیوم مصرفی است. روشهای تولیدکنندگان سیم و کابل نامرغوب برای کاهش هزینه و طبعا کیفیت، بیشتر در این قسمت است.
تشخیص کابلهای تقلبی و با برچسب نادرست در نگاه اول کاری بسیار سخت است مخصوصا اگر بدانیم بیشتر بسته بندی و برچسبهای مورد استفاده دقیقا مانند نمونه اصل هستند.
واضحترین نشانه یک کابل مجاز این است که مطمئن شویم که هر جعبه از کابل برچسب هولوگرافیک UL را دارد.
سطح بیرونی سیم و کابل باید صاف و فاقد هرگونه فرورفتگی و برجستگی باشد (موج دار بودن سطح سیم وکابلهای غیرقابل انعطاف ایراد محسوب نمیشود).
قطر زیاد عایق یا غلاف سیم وکابل دلیلی مبنی بر مرغوب بودن آن محصول نیست متأسفانه برخی از تولیدکنندگان با کاستن از وزن مس لازم در سیم و کابل و افزودن به قطر عایق یا غلاف سبب میشوند.
وزن محصول مناسب به نظر برسد، اما این محصول قابلیت استفاده برای مورد طراحی شده را نخواهد داشت و در صورت استفاده سبب بروز آتشسوزی و یا مشکلات دیگر میشود.
هنگامی که سیم را از مقطع برش میزنیم (توسط سیم چین یا تیزبر) باید هادی (مس) در مرکز عایق قرار گرفته باشد که اصطلاحاً به آن سنتر بودن هادی گفته میشود.
هنگامی که کابل را از مقطع برش میزنیم باید غلاف به گونهای سیمها را در برگرفته باشد که ضخامت غلاف در اطراف سیمها مساوی باشدکه اصطلاحاً به آن سنتر بودن سیمها گفته میشود.
عایق سیم هنگام جداسازی از هادی (مس) باید به آسانی و به صورت کشسان از روی مس جدا گردد.
در مورد کابلها باید دقت نمود که جداسازی سیمها از هم و از غلاف کاملاً آسان انجام پذیرد.